H επίθεση στον υπουργό Παιδείας για την «αιρετική» άποψη που τόλμησε να εκφράσει έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά παρόμοιων επιθέσεων ενάντια σε όποιον/α διατυπώνει δημόσια θέσεις οι οποίες παρεκκλίνουν από την κυρίαρχη εθνική αφήγηση. Η ανθρωποφαγία εναντίον όσων έχουν διαφορετική άποψη για κρίσιμα ιστορικά γεγονότα, όπου έχει υφανθεί γύρω τους ολόκληρη μυθολογία από τον κυρίαρχο εθνικιστικό λόγο όλον τον προηγούμενο αιώνα, είναι συνήθης και αναμενόμενη πρακτική.
Όμως η ακριβής αποτύπωση των ιστορικών γεγονότων είναι ακόμη θέμα ανοιχτό για όλες τις βαλκανικές χώρες, που η κάθε μια επιδιώκει να μεγεθύνει τις ευθύνες των άλλων και να αποσιωπά τις δικές της. Κάθε βαλκανική χώρα έχει να περιγράψει τις δικές της γενοκτονίες ή εθνοκαθάρσεις.
Και οι δύο λέξεις είναι μεταπολεμικές. Γενοκτονία είναι «η βάσει σχεδίου συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους» και εθνοκάθαρση είναι «ο μαζικός αφανισμός ή εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς». Ένα ζήτημα είναι ότι η εθνοκάθαρση δεν έχει ακόμη ρητή νομική αναγνώριση.
Σε κάθε περίπτωση, οι σημερινοί Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα να τιμούν τη μνήμη των θυμάτων προγόνων τους αλλά και να κατανοούν τα ιστορικά πλαίσια μέσα στα οποία έγιναν ακόμη και αποκρουστικά γεγονότα. Και σίγουρα, με αίσθημα ευθύνης και υπευθυνότητας θα πρέπει να οικοδομούν ένα καλύτερο μέλλον.