Μόνος κανόνας η προστασία της ανθρώπινης ζωής
Τρίτος θάνατος πρόσφυγα στη Μόρια μέσα σε μία εβδομάδα και αναπάντητα ακόμα μένουν τα ερωτήματα για τις ακριβείς αιτίες των θανάτων, που προδήλως συνδέονται με τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στον καταυλισμό της Μόριας. Αν προστεθούν και οι απόπειρες αυτοκτονίας προσφύγων τις τελευταίες 2 εβδομάδες σε Χίο, Σάμο αλλά και Λέσβο, συμπληρώνεται η ζοφερή εικόνα της κατάστασης των προσφύγων στα νησιά, όπου γράφεται μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του προσφυγικού ζητήματος στη χώρα μας και είναι πραγματικά αδιανόητη η ακινησία και η ολιγωρία των αρχών (τοπικών και ευρωπαϊκών) γι’ αυτή τη συνεχιζόμενη τραγωδία.
Με την επίρριψη των ευθυνών στους άλλους και χωρίς την ανάληψη πρωτοβουλιών δεν λύνονται τα προβλήματα.
Μόνο ως εγκληματική αμέλεια μπορεί να εκληφθεί η έλλειψη προετοιμασίας για το χειμώνα και την επιδείνωση των καιρικών συνθηκών και η υποστελέχωση των υπηρεσιών στους καταυλισμούς προσφύγων, με αποτέλεσμα την αδυναμία εντοπισμού ευάλωτων περιπτώσεων αλλά και την πλημμελή έως και ανύπαρκτη φροντίδα ακόμη και όταν αυτές εντοπίζονται.
Δεν μπορεί πλέον ούτε η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας ούτε οι βραδύτατες γραφειοκρατικές διαδικασίες να αποτελούν άλλοθι για την παραμονή χιλιάδων ανθρώπων κάτω από άθλιες συνθήκες και σε δριμύ κρύο στα νησιά και η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από αυτές. Όταν μιλάμε για τέτοιας έντασης ανθρωπιστική κρίση ο μόνος κανόνας πρέπει να είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και η μόνη προϋπόθεση για λήψη άμεσων μέτρων η πολιτική βούληση για προσήλωση στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις!